همیشه راه و رسمشون همینه
تا میبینن حرف حساب ندارن
تموم نامردای عالم انگار
راهی بجز بستن آب ندارن

هزار دفه گفتیم و بازم میگیم
ما زیر بار حرف زور نمیریم
عالم و آدمم که ناحق بگن
وای میسیم و حقمونو میگیریم

مرد، اونه که حرف حق میزن
که پای حرفای خودش میمونه
تنهای تنهام که بشه غمی نیس
مرد روی پای خودش میمونه

پرنده فکر و ذکرش آب و دون نیس
پرنده فکر آسمونه و بس
ما آب و دونو با قفس نخواستیم
هم آب و دون ارزونیتون هم قفس

ما سر به زیریم ولی سرفرازیم
محاله که کم بیاریم ببازیم
هرکی دلش قرصه بگه یا علی
ما خودمون فردامون رو می‌سازیم