خوشا آنونکه از پا سر ندونند
میون شعله خشک و تر ندونند
کنشت و کعبه و بتخانه و دیر
سرایی خالی از دلبر ندونند

بی تو گلشن چو زندونه به چشمم
گلستون آذرستونه به چشمم
بی تو آرام و عمر وزندگانی
همه خواب پریشونه به چشمم

مرا نه سر نه سامون آفریدند
پریشونم پریشون آفریدند
پریشون خاطرون رفتند در خاک
مرا از خاک ایشون آفریدند

به غربت رفتنم تفسیر داره
فلک بر گردنم زنجیر داره
فلک از گردنم زنجیر بردار
که غربت خاک دامنگیر داره

بی تو گلشن چو زندونه به چشمم
گلستون آذرستونه به چشمم
بی تو آرام و عمر وزندگانی
همه خواب پریشونه به چشمم

غم عشق ته مادرزاد دیرم
نه از آموزش استاد دیرم
خوشم با آنکه از یمن غم تو
خراب آباد دل آباد دیرم
باباطاهر